La genial apuesta de una nieta de mineros de A Pontenova para no olvidar la mina

Tiene la sensación de «estar pechando un círculo», dice. Por ser bisnieta de minero y jefe de estación de tren (Miguel Sampedro Villar) y acabar involucrada en A Pontenova con la Tirolina das Minas, nombre comercial del nuevo atractivo local completado con la Ruta dos Fornos y la Mina Consuelo. Toda una aventura no solo empresarial sino también personal, para su gerente, Celtia Traviesas, con apellido de origen astur que le va como anillo al dedo. Tras el primer fin de semana de experiencia con la tirolina, señala: «Entre a inauguración e os nervios de que saíra todo ben... Estamos todos un pouco agotados. Fisicamente, é duro».

«Vou facer 40 anos e isto é como volver ás orixes», reflexiona al recordar que vivió en A Pontenova hasta los 3 años pero regresaba en vacaciones escolares, fiestas, fines de semana y verano, al cuidado de su tía abuela y madrina, Isabel Sampedro Vázquez: «Crieime aquí, pese a estar primeiro no Barco de Valdeorras e despois na Coruña. Menos cando ía ao colexio, o resto da miña vida era na Pontenova. Con ela. Foi a persoa que me inculcou todos os valores que teñen que ver coa vida en comunidade e sentirse parte dun pobo. Facíame sentir que todo o mundo na Pontenova nos era algo, familia ou que había un vínculo moi importante que viña de atrás. Ela tiña un kiosco nos últimos anos. Entón, traballaba todos os días da semana, eu andaba polo pobo pero todo o mundo me coidaba: ensinoume a nadar Elías da farmacia, a andar en bicicleta Pepe o taxista...». «Na Pontenova a miña infancia foi sumamente feliz», dice. Siente «pena porque a miña tía avoa non estea para ver isto».

«Tres xeracións da miña familia _nos cuenta_ viviron na casa da estación [hoy Oficina de Turismo] onde naceu meu pai. Cando deixou de funcionar a mina, e o tren, como todo era propiedade da Sociedad Minera de Villaodriz, tiveron que marchar, nos anos 70». «Foron tempos _reflexiona_ nos que realmente o que esperaban os pais era que os fillos saíran do rural e progresaran. A vida, o mundo, deu tantas voltas, que agora realmente progresar para min é volver aquí. A miña calidade de vida agora mesmo, e a das miñas nenas, é moito mellor. Somos máis felices que na cidade, sen dúbida. Quero pensar que a meu bisavó lle faría moita ilusión verme aquí». «Contoume miña tía Isa que el plantara as árbores da casa da estación, os arces, ao longo da vía. Hoxe solo queda un. Eu cóntollo con moito orgullo ás miñas pequenas, porque é algo bonito», finaliza.

«Esperamos que contribúa a xerar máis negocios na Pontenova»

«A Pontenova _recuerda Celtia Travisas_ é un núcleo urbano que naceu coa mina. Tamén fixeran un hospital e unha capela de Santa Bárbara, a dos mineiros, que se derrubaron no seu momento, unha tristeza enorme. Por sorte, non tiraron os Fornos, aínda que estiveran a punto». «Agora _dice del proyecto actual_ na Pontenova noto moita ilusión e orgullo polo patrimonio e polo pasado mineiro, que hai anos non notaba tanto. Dende logo, é marabilloso volver ao meu pobo e sentir que todo o mundo está volcado en apoiar e en axudar desinteresadamente. Síntome agradecidísima da xente, do Concello tamén porque se apostou moito a nivel institucional por este proxecto, pero tamén dos veciños, dos comercios...». «Esperamos que isto tamén contribúa a xenerar máis negocios, máis restaurantes e máis aloxamentos no pobo», agrega esperanzada.

Traviesas hizo estudios de ingeniería agrícola en Lugo y un máster de periodismo en Barcelona (fue corresponsal allí de La Voz de Galicia), hasta que eligiría centrarse más en temas medioambientales y amplió formación en gestión y ordenación del territorio, trabajando después en Xesteco, la firma que obtuvo la licitación de la obra de la tirolina.

---

---